Im Stadt-Land-Grabe
(Tägscht & Musig: Stefan Heimoz)
I ga wider mal ga loufe
u stüüre vom Land uf Bärn
a beidne Orte kenn i Lüt
u alli han i gärn
Won i churz verschnuufe
lueg i i Himmel ufe...
U plötzlech... ha no grad churz gstuunet
da het ja niemer zuunet
I gheie i Stadt-Land-Grabe
...abe
U won i dunger glandet bi
frag i mi:
Sy nid d Lüt uf dr einte Syte gschyd
uf dr angere sy si schlau?
Aber i bi ganz sicher
Mönsche sys überall
Di einte di sy fit
u di angere sy zwäg
di einte finge d Strass
u di angere dr Wäg
Di einte di sy hübsch
u di angere sy schön
u überall wäit d Byse
oder grad dr Föhn
Aber plötzlech... ha no grad churz gstuunet
werum isch da nid zuunet
I purzle i Stadt-Land-Grabe
...abe
U won i dunger glandet bi
frag i mi:
Werum bruchts eigentlech Stadt-Land-Gräbe?
Äbe.
Bevor ig itz no länger grüble
über Gränze oder äbe Gräbe
wett i no säge:
Dass me nid i Stadt-Land-Grabe
abe
gheit
bruchts doch e Brügg
wo eim
drüber treit
