Hä?!
(Tägscht & Musig: Stefan Heimoz)
Chüschele, brümele, ploudere, lafere, dorfe, brichte u schnädere…
Wen i dür ds Bärnbiet loufe, de chunnts mer mängisch vor,
wi wen i e lysligi Stimm würd ghöre i mym Ohr
- di verzellt:
Vom Chnüble u vom Grüble
vom Graagge u vom Schnaagge
vom Stüpfe u vom Müpfe
vom Chnorze u vom Porze
vom Fuuschte u vom Chnuuschte
vom Lingge u vom Gingge
vom Nuusche u vom Wuusche
vom Rangge u vom Zangge
Futtere, chifle, chlöne, plagiere, möögge, verhächle u chädere…
Da chönnt i no lang zuelose u das schampar gärn,
wüu all’ di Wörter preiche d Sache eifach mitts im Chärn
Ds Chüderle u Düderle
ds Habere u Schlabere
ds Nüggele u Süggele
ds Göifere u Söifere
ds Nüdere u Ghüdere
ds Pfösele u Hösele
ds Chodere u Plodere
ds Pfüüsele u Schmüüsele
Schnure u stagle, göisse u lyre, heepe, pralaagge u tschädere…
Und abgseh vo de Kante u Egge, ghören i
i dene Wörter immer o e chlyni Melodie
Bim Sperze u bim Sporze
bim Gogere u Gagere
bim Schnätze u bim Schnitze
bim Büschele u Bäschele
bim Stigle u bim Stogle
bim Gigele u Gugele
bim Tschirgge u bim Tschargge
bim Düüssele u Däsele
U übrigens, falls dir gloubet, d Bärner syge Lamaaschine:
Am schnällschte isch e Bärner denn, wen är nid nachechunnt
Das chan ihm niemer näh. De seit är eifach: "Hä?!"